تا سه دهه پيش بيشتر روانشناسان و جامعه شناسان معتقد بودند تنبيه بايد از روند اموزش خارج شود ولي امروزه نظريه جديد برخي روانشناسان اين است كه تنبيه( نه به شكل كتك زدن) بلكه به روش هاي ديگر كه اسيب جدي به كودك وارد نكند ولي او را متوجه اشتباه خود بكند لازم و ضروري است. برخي ديگر از رونشناسان معتقدند كتك به نحوي كه موجب ايجاد اسيب بدني نشود و در موارد خيلي خاص در كودكان خردسال مي تواند مفيد باشد.
چون روش تنبیه به عنوان آخرین روش تربیتی به حساب می آید پر واضح است که تنبیه بدنی غالباً سازنده نیست بلکه به عنوان یک عامل بازدارنده در تربیت محسوب می شود. فرزند ممکن است از ترس کتک، به ظاهر دست از کار خلاف بردارد اما عادت بد او غالباً از بین نمی رود
اصول مهم در تنبیه:
۱- قبل از اعمال تنبیه باید ریشه و علت تخلف را کشف کرد تا با از میان برداشتن آن از تکرار احتمالی تخلف جلوگیری به عمل آید.
۲- تنبیه بایستی به عنوان آخرین روش تربیتی مورد استفاده قرار گیرد.
۳- تنبیهی انتخاب شود که مطمئن باشیم در کاهش رفتار ناخواسته فرد موثراست.
۴- چون تنبیه به تنهایی رفتار خوب را به فرد نمی آموزد ضروری است در کنار روش های مثبت استفاده شود.
۵- چون استفاده از روش تنبیه کار بسیار حساسی است، مربی بایستی فوق العاده دقیق و محتاط باشد به همین جهت توصیه می شود تا حد ممکن از تنبیه بدنی خودداری شود و به جای آن از تنبیه عاطفی مثل اخم و قهر کردن کوتاه مدت و… استفاده شود
۶- تنبیه نبایستی در حضور جمع خصوصاً در مقابل دوستان اعمال شود.
۷- والدین یا معلم نباید به هیچ وجه امر تنبیه را به فرد دیگری محول نمایند.
۸- در تنبیه بایستی عمل زشت و ناپسند فرد نکوهش شده زیر سئوال برود نه شخصیت او مثلاً اگر او کار ناشایستی انجام داده است بگوییم این کار تو بد و نادرست است نه اینکه بگوییم تو فرد بد و نادرستی هستی.
۹- اگر قصد کردید کسی را تنبیه کنید درست پس از رفتار ناپسندش این کار را انجام دهید و به هیچ وجه به تعویق نیندازید چون ممکن است او ارتباط تنبیه را با عمل ناپسندش درک نکند.
۱۰ نباید در تنبیه زیاده روی نمود چون در اثر تکرار و زیاده روی اثر خود را از دست می دهد.
( بقيه موارد در منبع موجود است منبع: مؤسسه فرهنگی آموزشی اشاره)
http://ask.dnoj.ir/3328/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%DA%A9%D8%AA%DA%A9-%D8%AA%D9%86%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D8%AF%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D8%B9-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%D8%AF-%D8%9F%D8%AA%D9%88%D8%B6%DB%8C%D8%AD-%D8%AF%D9%87%DB%8C%D8%AF
چرا تنبیه فیزیکی ممنوع است؟
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا روان پزشکان و روان شناسان و مشاوران تربیتی می گویند کودک خود را تنبیه فیزیکی نکنید؟ خیلی ساده است، تنبیه بدنی موجب افزایش بدرفتاری، لجبازی، مقابله جویی، منفی گرایی، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری در کودک شما می شود. مطالعات نشان داده است که تنبیه بدنی دختران را دچار اضطراب و افسردگی و پسران را دچار پرخاشگری، عصبانیت و لجبازی می کند. پس تنبیه بدنی و فیزیکی دقیقاً مشکلات رفتاری کودک شما را افزایش می دهد، در حالی که هدف شما کاستن آن مشکلات است.
نویسنده: دکتر فریبا عربگل
http://rasekhoon.net/article/show/899221/%D8%AA%D9%86%D8%A8%DB%8C%D9%87%20%D8%B5%D8%AD%DB%8C%D8%AD%20%D9%88%20%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8%20%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%9F/
