نور پس از خارج شدن از منبع خود به صورت ذرات مادی بدون جرم ولی دارای حجم منتشر می شود و نیروی لازم برای ادامه حرکت خود را در تمام شرایط از فضای اطراف خود می گیرد. این فضا شامل دو بخش کلی فضای کوانتمی مادی و خلاء می باشد. فضای کوانتمی مادی فضایی است که با توجه به نوع حجم ذرات مادی که از ویژگی های آن است می تواند در آن حضور داشته باشد و احتمال حضور ذرات مادی در فضای خلاء یا فضای غیر مادی بسیار کم می باشد. از طرفی به دلیل حجم موجود در ذرات مادی همواره بخشی از این ذرات در یک محیط کوانتمی غبرمادی قرار می گیرند که این عامل باعث ایجاد یک حرکت براونی شده و با توجه به حرکت سوق ذرات مادی به به سمتی که نسبت فضای کوانتمی مادی بیشتر نور به یک حرکت سوقی به سمت جلو ادامه می دهد. دلیل خم شدن نور در هنگام عبور از کنار سیارات بزرگ نیز به این دلیل است که فضای کوانتمی اطراف این اجرام بزرگ دارای بیشترین نسبت فضای مادی به فضای غیرمادی بوده و نور به سمت آنها کشیده می شود.