اضطراب يک احساس ناخوشايندي از ترس و بيم است که همراه با يک يا چندين عکس العمل فيزيولوژيکي مانند تپش قلب و عرق است. بعضي از افراد اغلب به طور نامحسوسي مضطرب هستند که به عنوان ويژگي و صفت اضطراب ناميده مي شود. وقتي که اضطراب فقط در يک موقعيت و وضعيت خاصي تجربه مي شود، آن را اضطراب و نگراني وضعيت مي نامند. انواع آزمونهاي روان شناسي و فيزيولوژيکي جهت سنجش اضطراب وجود دارد و مي تواند مورد استفاده قرار بگيرد. بعضي از اين آزمونها جهت پيش بيني چگونگي عکس العمل يک فرد در تجارب و آزمايشهاي شرطي شدن، يادگيري حِرَف و مشاغل و امتحانات مورد استفاده قرار مي گيرد.
فشار رواني خيلي شبيه به اضطراب است. مفهوم استرس يا فشار رواني در ابتدا جهت توضيح چگونگي عکس العمل بدن در مقابل بيماريها، صدمه ها و/يا ساير ضربه ها و ناراحتيها به کار برده مي شد. اما بعدها به مواردي که فرد آنها را به عنوان عوامل تهديدکننده براي خود مي داند نيز گفته شد. علاوه بر عکس العملهاي فيزيولوژيکي که همراه با فشار رواني است، تعدادي از عکس العملهاي هيجاني نيز از قبيل خشم، غمگيني نيز همراه با فشار رواني است. منظومه(2) فعاليتهاي شديد که تحت عنوان رفتار نوع A شناخته شده اند، به خصوص داراي ويژگي فشار رواني هستند. کساني که داراي چنين رفتاري هستند، در معرض خطر ابتلا به امراض قلبي قرار دارند. اين گونه افراد به احتمال قوي، مردماني ناراضي هستند که نياز مبرمي به کنترل کردن و مهار کردن تمام مردم و تمام اشيا و امور را دارند. و اغلب با کساني که با آنها برخورد مي کنند، به مخالفت بر مي خيزند.