تاریخچه پیدایش ظروف تفلون به سال 1938 باز میگردد. در این سال پلانك در شركت "دوپونت" آمریكا، مادهای پلیمری به نام پلیتترافلوئوراتیلن(PTFE) را كشف كرد و این ماده را با نام تجاری تفلون به صنایع غذایی و پزشكی هدیه كرد.
این ماده در واقع نوعی پوشش نچسب و عایق الكتریسیته است كه هم مقاومت حرارتی بالایی دارد و هم مقاومت شیمیایی خوبی در مقابل اسیدها و بازها دارد. تفلون در مقایسه با پوششهای نچسب دیگر، از بالاترین ضریب نچسبی برخوردار است و اداره نظارت بر غذا و داروی آمریكا تفلون را بهعنوان پوشش مجاز در ظروف پخت غذا مورد تایید قرار داده است.
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=45401
در تفلون سطح لیزی در فلورین (fluorine)قرار می گیرد و مولکول هایش را احاطه می کند. این اتم های فلورین، تقریبا تمام مواد دیگر را دفع می کنند و مانع جذب و چسبیدن آنها به تفلون می شوند.
متن اصلی:
The secret to Teflon¿s slick surface lies in the fluorine enveloping its molecules. These fluorine atoms repel almost all other materials, preventing them from adhering to Teflon.
http://www.scientificamerican.com/article/if-nothing-sticks-to-tefl/
If nothing sticks to Teflon, how does it stick to pans?
February 5, 2001
Andrew J. Lovinger