با سلام.
همون طور که میدونیدعناصر تناوب 2 به بعد قادر هستند بیش از 8 الکترون در لایه ظرفیت داشته باشند و پیوندهای فراظرفیت تشکیل بدند.مثل گوگرد که میتونه با اکسیژن در گاز گوگرد تری سولفید در مجموع 10 الکترون در اشتراک داشته باشه(یا همون دو پیوند ساده و دو پیوند داتیو).این توانایی به علت در دسترس بودن اوربیتال های d هستش که در دوره 2 و 1 در دسترس اتمها نیست.اوربیتال خالی مورد نیاز برای تشکیل پیوند داتیو از اوربیتال های d خالی تامین میشه.در ترکیبی که فرمودید یعنی ICl2 فرض می کنیم دهنده جفت الکترون ید و گیرنده کلر باشه،با این فرض چون کلر دارای اوربیتال خالی در زیرلایه d هستش انتظار داریم پیوند تشکیل بشه.اما با وجود تشکیل این پیوند داتیو اتمهای کلر هنوز هم یک الکترون تک در اوربیتال p دارند(چون آرایش اتمی اونها به 3p5 ختم میشه)پس پیوند داتیو موجب پایدار شدن اتمهای کلر نمیشه.در حالت دوم اگر کلر رو دهنده الکترون فرض کنیم و بار منفی رو به یکی از اتم های کلر اختصاص بدیم،الکترون تک موجود در اوربیتال p اتم ید با الکترون تک موجود در اوربیتال p اتم کلر دیگر تشکیل پیوند میدن و از طرفی کلری که بارمنفثی رو دریافت کرده میتونه یک جفت الکترون رو با اوربتال های خالی زیرلایه d اتم ید به اشتراک بگذاره و درنهایت مولکول تشکیل بشه.البته بارمنفی بعد از تشکیل پیوند داتیو به کل مجموعه تعلق خواهد داشت.
در مورد یون آمونیوم یا NH4+ یون H+ که دارای اوربیتال خالی هستش (اوربیتال 1s) جفت الکترون ناپیوندی اتم نیتروژن رو دریافت می کنه و پیوند داتیو تشکیل میشه.بعد از تشکیل پیوند بار مثبت یون هیدروژن به کل مجموعه اختصاص پیدا می کنه.
