به سامانه پرسش و پاسخ علمی دنوج خوش آمدید. با ثبت نام در سامانه و طرح پرسش جدید یا پاسخ به سوالات بی پاسخ کار را شروع کنید
سوالات علمی خود را می توانید در نسخه جدید دنوج مطرح نمایید. http://dnoj.ir/questions/
سامانه پرسش و پاسخ علمی دنوج پاسخ پرسش های علمی شما را می داند. شما در این سامانه سوالات علمی خود را در موضوعات مختلف علمی می پرسید, سپس کاربرانی که جواب سوال شما را می دانند در کوتاهترین زمان ممکن به سوال شما جواب می دهند. اینگونه هم شما که سوالی در ذهنتان شکل گرفته است به پاسخ سوال خود می رسید و هم دوستانتان که پاسخ سوالات شما را می دانند دانش خود را محک می زنند و با دیگر کاربران به اشتراک می گذارند.
سوالات,انتقدات و پیشنهادات خود درباره سامانه پرسش و پاسخ علمی دنوج را در این دسته مطرح کنید.

چرا هرقدر سریعتر بریم کمتر پیر میشیم؟ چطور اثر زمان در سرعت های بالا کمتر است؟

+9 رای

آیا زمان در فضا حل شده؟ چرا باسرعت زیاد اثر زمان روی ما کمتره؟ سرعت باعث فرار ما از زمان میشه؟ زیر بارش بارون هرچقدر سریعتر بدویم بیشتر خیس میشیم یا کمتر؟ چرا توی فضا هر قدر سریعتر میریم زمان کمتر از ما میگذره؟ اینا همش سوالاتیه که به خاطر اثر زمان در سرعت به ذهن میرسه. به نظر میاد زمان با اجسام ساکن بیشتر کار داره. پس میشه تصور کرد زمان رقیق تر میشه در سرعت های بالا

پرسیده شد 16 Dec 2013 در نسبیت خاص توسط zinter (8,600 امتیاز)

به نظرم بهتر بود سوال ها رو جدا جدا می پرسیدی؟این طوری جواب ها طولانی میشن و یه جا جواب دادن بهشون کار سختیه!

چون فکر میکردم از پرسیدن این سوالا بهتر میتونم منظورمو برسونم ، در کل میخوام کسی کمکم کنه تو درک بهتر قضیه زمان، منظورم فقط معادلات نیست منظورم درک زمان توی جهان هستیه , ماهیت زمان.
در واقع بعضی چیزا پاسخ روشنی ندارن ولی میشه در موردشون بحث کرد برای درک بهتر

متوجه شدم. :)

در ضمن اینم اضافه کنم زمان توی جاذبه شدید هم رفتارش مثل زمانی هست که جسم با سرعت بالا حرکت میکنه ، مثلا روی سیاه چاله ها زمان خیلی کمتر میگذره تا فضای عادی ، در کل رفتار زمان توی این شرایط تغییر میکنه, دلیلش میتونه انرژی زیاد باشه که در هر دو شرط وجود داره یا میشه گفت خمیدگی در فضا میتونه عاملش باشه چون سرعت هم مثل جاذبه احتمالا توی ساختار فضای اطراف تغییر ایجاد میکنه

گل
گفت

5 پاسخ

+4 رای
 
بهترین پاسخ

این یکی از قوانین فیزیک مدرن هست.
در فیزیک کلاسیک سرعت تا بینهایت میتونه باشه اما فیزیک مدرن این رو ردش کرده و بیشترین سرعت رو سرعت نور که 300000000 در نظر گرفته.
این قانون میگه هرچقدر سرعت بیشتر بشه زمان کمتر میگذره.یا به عبارتی زمان دیرتر میگذره.
مثلا برای بیانی ساده تر یک مسافت 1 کیلو متری رو در نظر بگیرید.در مرحله ی اول با سرعت 30 کیلومتر بر ثانیه این مسافت رو طی کنید و زمان رو در نظر بگیرید. و در مرحله بعد با سرعت بیشتری این کار رو انجام بدید.میبینین که هرچقدر سرعت بیشتر میشه زمان طی این مسافت کمتر میشه.
گذر عمر ادمی هم مثل طی مسافت میمونه.
علاوه بر سه بعد قابل دید (طول-عرض-ارتفاع) ابعاد دیگری هم وجود داره که قابل دید نیست.بعد چهارم زمان هست.همانطور که هر چیزی یا شخصی در ریاضیات دبیرستان بردار مکان داشت بردار فضا زمان (سه بعد مکان با زمان) هم دارد.که مولفه های اون رویداد یا اتفاقاتی است که طول عمرش دارد.
سرعتی که ما انسانها الان داریم در حد فیزیک کلاسیک است. اگر روزی بتوان سرعتی در حد سرعت نور داشته باشیم پس گذر سالهای عمرمون سریعتر اتفاق می افتد بدون اینکه ما پیر شویم.
این رو در قضیه پارادوکس دوقلوها میتونین بخونین.
برای اطلاعات بیشتر و بهتر کتاب " اشنایی با نسبیت خاص رزنیک " میتونه کمکتون کنه.
در ضمن این رو بدونین که علم در حال توسعه هست پس متغیر هم هست در نتیجه میتونه روزی تمام شایدها قطعی بشن.

پاسخ داده شد 22 Dec 2013 توسط شهاب سنگ (620 امتیاز)
انتخاب شده 26 Dec 2013 توسط zinter
+4 رای

زمان یه چیز شخصیه با افزایش سرعت متحرک زمان ان نسبت به اجساه ثابت کمتر میشه این یه قانون طبیعیه

پاسخ داده شد 23 Dec 2013 توسط آرش محمدی بلبان آباد (14,950 امتیاز)
+4 رای

من اینجا یک سوال دارم چرا می خوایید زمان را تعریف کنید با سرعت نور می سنجید؟چون زمان اصلا نیاز به جابجایی ندارد؟که بگید با رسیدن به سرعت نور زمان کم میشه ؟
میشه به من توضیح دهید زمان کند میشه یعنی چی؟ زمان که کند نمیشه؟
ممنون

پاسخ داده شد 23 Dec 2013 توسط bayat71mohamad (8,810 امتیاز)

در نظریه نسبیت خاص انیشتین معلومه که زمان با سرعت رابطه عکس داره یعنی شما نسبت به سرعتتون زمان کمتری رو تجربه میکنید, همونطور که یکی از دوستان هم نوشتن پارادوکس دوقلوها که نشون میده وقتی دو برادر دوقلو یکی روی زمین هست و دیگری با سفینه ای با سرعت نور مدتی به فضا میره و برمیگرده پیش برادرش حالا دیگه اونا هم سن نیستن یعنی برادری که روی زمین بوده پیر شده در حالی که اون یکی برادر جوون مونده، خوب این نشون میده زمان برای کسی که مدتی با سرعت نور حرکت کرده کند گذشته.
زمان نسبیه یعنی نسبت به اجسام که سرعت های مختلف دارن کمتر و بیشتر اثر میکنه.

اولا كدام دوقلو ها
ثانیا فرمول انیشتن مگه اثبات شده
اگه باسرعت نور حركت كرده پس چرا میگن به سرعت نور نمیشه رسید
زمان رو با چی ميسنجي؟
زمان كند میگذرد یعنی چی؟

پارادوکس دوقلوها قضیه معروفی هست که بین فیزکدانها مطرح میشه.
در رابطه با فرمول انیشتین هم چیزی پیدا نشده که خلاف فرمول اونو اثبات کنه و در ریاضیات کاملا اثبات شده هست و فقط به طور عملی نتونستن به سرعت نور برسن چون نمیشه به این سرعت رسید اما میشه تا حدی به اون نزدیک شد. اما تونستن تفاوت زمان بین وسیله ای که سریع حرکت میکنه و وسیله ای که ثابت هست رو اندازه بگیرن , شما دو عدد ساعت اتمی یکی در هواپیما و دیگری روی زمین رو در نظر بگیرید وقتی هواپیما حرکت میکنه هردو زمان مثلا 12 تمام رو نشون میدن و وقتی هواپیما سرعتش به 1500 کیلومتر در ساعت میرسه و مدت یک ساعت با همین سرعت میره و بر میگرده به همون نقطه شروع روی زمین, ساعتی که توی هواپیما بوده حالا چند صدم ثانیه زمان رو کمتر نشون میده مثلا ساعت زمینی ساعت 1:10:11:00 رو نشون میده اما ساعت هواپیما 1:10:10:56 رو نشون میده و اختلاف چند صدم ثانیه کاملا مشهوده. در حالی که قبلا این دو ساعت کاملا یکی بودن اما حالا اختلاف زمان دارن. این خودش کاملا اون فرمول رو ثابت میکنه که در سرعت، زمان کمتر میگذره.

میشه اینجا یه سوال بپرسم؟
شما می گید که ساعتی که روی هواپیما نصب شده مدت زمان کمتری رو نشون میده، خب مشکل من اینه که چه فرقی داره که ساعت چه عددی رو نشون بده( 1ساعت و 10 دقیقه رو نشون بده یا یک ساعت و 11 دقیقه) ؟ کسانی که سوار هواپیما بودن دقیقا به اندازه ی افراد رو زمین وقت براشون گذشته! شاید دلیل اینکه تایمرشون کمتر نشون میده اینه که عقربه ش کندتر حرکت کرده(مثلا حرکت عقربه ی ثانیه شمار از عدد 1 به 2 بیشتر از یک ثانیه ی قراردادی خودمون طول کشیده) ؟! بنابراین درنهایت به جای اینه عدد واقعی ای که همه احساسش کردن (و 1ساعت و 11 دقیقه ست) رو نشون بده، 1ساعت و 10 دقیقه رو نشون داده؟
سوال دیگه م اینه که آیا فرضیه برادران دوقلو تا حالا امتحان شده؟

شاید اگ بتونیم مثل سیاه لوله فضایی درست کنیم و بتونیم ب اینده سفر کرد دیر پیر بشیم ب شرطی ک انرژ بی نهایت داشته باشیم ک با سرعت نور حرکت کرد ..ب نطرم میشه از انرژی های ستاره برای این کار استفاده کرد

+4 رای

دوستان نظرتون در مورد اثر جاذبه روی زمان رو هم بگید؟
همونطور که توی یکی از نظرات گفتم زمان غیر از سرعت تحت تاثیر جاذبه هم هست؟

پاسخ داده شد 23 Dec 2013 توسط zinter (8,600 امتیاز)
0 رای

دو برادر دوقلو را كه يكي فضانورد است و ديگري يك شغل عادي دارد، در نظر بگيريد. پس از گذشت ساليان متمادي زماني كه هر دو به خانه برمي گردند، در كمال تعجب، برادر فضانورد جوان تر از ديگري به نظر مي رسد. اين همان معماي دوقلوهاي «آلبرت اينشتين» است. هرچند ممكن است عجيب به نظر برسد، اما طبق نظريه نسبيت «اينشتين» كاملاً درست است. تئوري نسبيت به ما مي گويد كه با سريع تر شدن سرعت حركت در فضا، سرعت پيشروي زمان كندتر مي شود، بنابراين به نظر مي رسد سفر به فضا، روش مناسبي براي جوان ماندن باشد.

يك نظر مخالف

به تازگي برخي از محققان به نتايجي مغاير با نظريه فوق دست يافتند و معتقدند سفر به فضا، تاثيري كاملاً برعكس دارد و حتي ممكن است انسان را به پيري زودرس دچار كند. «فرانك كوچينوتا» از دانشمندان برجسته ناسا در زمينه تشعشعات در مركز فضايي جانسون، در اين باره مي گويد: «مشكل نظريه اينشتين اين است كه ما نمي توانيم تشعشعات فضايي و روند طبيعي گذر عمر را در علم بيولوژي بگنجانيم.» وي در ادامه مي افزايد: «حركت در فضا امكان نفوذ اشعه به داخل كروموزوم هاي شخص را ايجاد مي كند، اين عمل ممكن است به تلومرها (سرپوش مولكولي كوچكي در انتهاي DNA) آسيب برساند. با بازگشت به زمين، فقدان تلومرها ارتباط مستقيم با سالخوردگي پيدا مي كند.»

تاكنون تاثير ايستگاه هاي فضايي و شاتل ها بر فضانوردان، البته در صورت وجود، بسيار اندك بوده: اين فضانوردان دائماً درون ميدان مغناطيسي محافظ زمين (كه باعث انحراف اشعه ها مي شود) در گردش اند.

تجارب واقعي

ناسا در نظر دارد فضانوردان را در سال 2018، براي بازگشت به ماه و نهايتاً سفر به مريخ، به خارج از اين حلقه محافظ بفرستد. در چنين ماموريت هايي فضانوردان هفته ها يا ماه هاي متوالي در معرض اشعه خواهند بود. ناسا بسيار مشتاق است كه بداند آيا خطر «پيري در اثر اشعه» واقعاً وجود دارد يا خير و در صورت مثبت بودن نتيجه، به فكر چگونگي حل اين مشكل باشد. 

طبق اظهارات «جري شي» دانشمند سلول شناس مركز پزشكي دانشگاه تگزاس، دانشمندان به تازگي درگير اين سوال شده اند. درحقيقت در حال حاضر اطلاعات علمي دانشمندان در زمينه ارتباط بين تابش اشعه ها و از بين رفتن تلومرها بسيار محدود است، اما اخيراً با حمايت هاي ناسا مشغول بررسي مورد مذكور هستند. نتايج چنين تحقيقاتي براي همگان (چه روي زمين و چه در فضا) مفيد خواهد بود.

عملكرد فيوزمانند تلومرها در سلول

تلومرها مانند فيوز يك بمب ساعتي به صورت شاخه هاي بلندي از DNA ها هستند كه هر بار با تقسيم سلولي كوتاه مي شوند. زماني كه تلومرها بيش از حد كوتاه شوند، عمر آن سلول به اتمام رسيده و ديگر قادر به تقسيم شدن نيست، اين مرحله به عنوان «پيري در اثر تكرار» شناخته شده است. اگر چنين فيوزي در داخل هر سلول بدن انسان موجود نباشد، سلول ها قادر به ادامه رشد و تقسيم نامحدود نيستند. در واقع دانشمندان بر اين باورند كه به علت وجود تلومرهاست كه اكثر سلول هاي بدن انسان مي توانند تنها 50 تا 100 بار تقسيم سلولي انجام دهند.

يكي از تئوري هايي كه به تازگي درباره پيري زودرس مطرح شده است، مي گويد: «به مجرد اينكه سلول هاي بدن افراد با محدوديت تحميل شده از طرف تلومرها مواجه مي شوند، كمبود سلول هاي جديد و تازه باعث بروز علائم پيري مانند چروكيدگي پوست، افتادگي اندام ها و نهايتاً ضعيف شدن سيستم ايمني بدن مي شوند.»

تحقيقات جديدي كه توسط «كوچينوتا» و همكارانش انجام شده است، نشان مي دهد تشعشعات حاصله از «هسته هاي فلزي» (كه جزء اصلي هر اشعه است) به طور قطع به تلومرهاي سلول هاي بدن انسان آسيب مي رساند. به منظور اثبات اين قضيه، آنها نوع به خصوصي از سلول هاي خون انسان به نام «لنفوسيت» را در آزمايشگاه در معرض هر دو اشعه گاما و اشعه فلزي قرار دادند. «كوچينوتا» در اين باره اظهار داشته: «ما به نتايج شگفت آوري در اين باره دست يافتيم. اشعه فلزي بيش از اشعه گاما در تخريب تلومرها موثر است، اين تفاوت ممكن است به دليل فضاي وسيع تري باشد كه اشعه فلزي را تحت الشعاع قرار مي دهد.» به هر حال اگر دانشمندان تشخيص دهند كه كدام نوع اشعه بر تلومرها تاثير منفي دارد، قادر به يافتن روشي براي اجتناب از آن نيز خواهند بود. آنچه مسلم است هدف اصلي ناسا از انجام اين تحقيقات، جوان نگه داشتن فضانوردان يا حداقل جلوگيري از پيري زودرس آنها است.
پاسخ داده شد 28 Jul 2015 توسط Rahgozar (40 امتیاز)
...