داداش من تو جواب دوستان هنگم به خدا.
اما شش روش رو من میشناسم که با توضیح علمی برات اوردم.بفرمایین
روش اول:مقداري الکل را به مخلوط اين دو بيفزاييد. الکل به اين دليل که داراي عامل هيدروکربني ناقطبي است، شکر را که آن هم عامل هيدروکربني دارد، در خود حل ميکند. ولي نمک که مادهاي يوني است در آن حل نميشود. به اين ترتيب با يک صافي ميتوان بلورهاي نمک را جدا نمود. پس از مدتي هم الکل تبخير ميشود و دوباره بلورهاي شکر به دست ميآيند
روش دوم: روش تبلور است که بر اساس آن، هر ماده به دور هستهاي از جنس خودش متبلور ميشود. براي جدا کردن شکر و نمک با اين روش، مخلوط نمک و شکر را پس از انحلال در آب، گرم کنيد و به صورت محلول اشباع درآوريد. همزمان دو نخ در محلول آويزان کنيد که به يکي از نخها تکهاي سنگ نمک و به نخ ديگر تکهاي نبات بسته شده باشد. پس از مدتي، هر ماده به دور بلور همجنس خود جمع و متبلور ميشود.
روش سوم:چون شکر مولکولي در آب حل مي شود و نمک يوني، ميتوانيد مخلوط را در آب حل کنيد و آن را از ستونهاي تبادلگر يوني که قادرند کاتيونها و آنيونهاي موجود در آب را از آن جدا کنند، عبور دهيد. در مسير تبادلگر يوني، يونهاي مثبت Na و يونهاي منفي Cl از آب جدا مي شود و شما در آن سو فقط محلول آب و شکر داريد و جدا کردن شکر از آب هم کار سختي نيست. جدا کردن يونهاي کلر و سديم هم با بازگرداني ستون تبادلگر اتفاق مي افتد.
روش چهارم: به علت تفاوت در وزن مولکولي شکر و نمک، ميتوان از سانتريفيوژ، که بر اساس تفاوت در وزن مولکولي مواد را از هم جدا ميکند، استفاده کرد.
روش پنجم: به علت تفاوت در اندازه ي بلورهاي نمک و شکر، ميتوان از صافي هايي با اندازه ي روزنه هاي بسيار ريز نيز استفاده کرد البته به شرطي که اندازه ي بلور بزرگتر را بدانيم.
ششمین روش.ای روش ایبل داره>>>
روش شش اینطوریه که شکر و نمک را جلوي يک تعداد مورچه مي ريزيم. مورچه ها شکر را جدا مي کنند و نمک باقي مي ماند
(-: