خلبان آمریکایی «جورج فرانکلین اسمیت» در تاریخ 26 فوریه 1955 با یک جت مافوق سرعت صوت یک پرواز آزمایشی انجام داد اما بعد از شکستن دیوار صوتی جت دچار حادثه شد و سقوط کرد و خلبان مجبور شد از جت به بیرون بپرد.جورج با سرعت بسیار بالایی به درون دریا افتاد و البته نجات پیدا کرد.زمانی که پزشکان جراحات وارد شده بر بدن جورج را بررسی کردند به نتایج قابل تاملی رسیدند:
1-وقتی جورج از هواپیما پرتاب شد بیرون،سرعتش بر اثر جاذبه افزایش یافت و آنچه که ما آن را وزن می نامیم بسته به مقدار جاذبه ای دارد که بر ما تاثیر می گذارد.بنابراین هر قسمت از بدن خلبان 40 برابر سنگین تر شد.این حالت تقریبا مشابه شرایطی است که شما از قله ی یک قطار تفریحی شهربازی با سرعت نسبتا بالا به سمت پایین سرازیر می شوید.اما چون سرعت جورج خیلی بیشتر بود این تاثیر تقریبا مرگبار شد.
2-حتی خون خلبان نیز لحظاتی سنگین تر شد.خون سنگین از رگهای خونی سنگین او فوران کردند.این امر باعث کبودی های زیادی بر بدن او شد.بدن او آنقدر گبود شد که سرش باد کرد و مانند یک توپ فوتبال ارغوانی شد.
3-هنگام سقوط در سرعت بالا پلکهای جورج بر اثر بادی که زوزه کشان او را وحشیانه به این سو و آن سو می کشاند خونریزی کرد.
(منبع:کتاب حقایق هولناک درباره نیروها-از مجموعه کتاب های علوم ترسناک-ص67 و 68)